Overal in Amsterdam wordt gebouwd, lijkt het wel. Voormalige industrieterreinen worden omgetoverd in aantrekkelijke woongebieden. Waar eens fabrieken stonden en goederen werden opgeslagen, komen nu dure appartementen. Zo ook op het Cruquius-schiereiland in het oostelijk havengebied. Waar nog niet zo lang geleden een grote betonfabriek stond en een afvaldepot van de gemeente, staan nu hoge kranen, de eerste flatgebouwen zijn al klaar. Overal een uitzicht op water, het water van het IJ, het Amsterdam-Rijnkanaal en de Entrepothaven. Op de websites van de projectontwikkelaars ziet het er allemaal fantastisch uit, grote appartementen met een balkon of dakterras, altijd mooi weer en palmen in de hoek, een bootje in de verte. Op zondagochtend als wij er een kijkje nemen is het nog rommelig. Er wordt nog hard gewerkt, veel is nog niet af. Ik mis gezellige pleinen en vooral groen. Gelukkig zijn een aantal oude gebouwen bewaard gebleven. Pleinen lijken niet voor te komen in het vocabulaire van de stadsplanners, terwijl ze toch zo’n nuttige functie kunnen hebben. Starters en mensen met een kleine beurs hebben niets te zoeken in deze nieuwe wijk. Gaan jullie maar naar Zaandam, naar Weesp of nog verder weg.