Het was mei 1910, de Britse koning Edward VII was rustig en kalm overleden en werd met veel ceremonieel begraven in Windsor. Voor de plechtige uitvaart waren staatshoofden en koninklijke gasten naar Londen gekomen. Er zijn van de begrafenisstoet oude journaalbeelden bewaard gebleven. Plechtig rijden de koninklijke gasten te paard in de stoet, de helmen met prachtige pluimen bewegen op en neer. De dames zijn verstopt in negen ouderwetse koetsen.

Negen monarchen poseerden op kasteel Windsor voor de fotograaf, Deze afbeelding ging de hele wereld over; nooit meer zouden zoveel vorsten bij elkaar komen. We zien zitten de Spaanse koning Alfonso XIII, de nieuwe Britse koning George V en de Deense koning Fredrik VIII. Staand van links naar rechts: koning Haakon VII van Noorwegen, tsaar Ferdinand van Bulgarije, koning Manuel II van Portugal, keizer Wilhelm II van Duitsland, koning George I van Griekenland en koning Albert I van België. Allemaal gekleed in militaire uniformen voorzien van prachtige versierselen en een brede sjerp.

Toen jaar later zouden alleen de koningen van Engeland, Noorwegen en België nog rustig op hun troon zitten. Koning Alfonso van Spanje was verwikkeld in koloniale oorlogen en politieke spanningen, een militaire dictatuur dreigde, de koning zou in 1931 afreden. Ferdinand van Bulgarije raakte betrokken bijn de Balkanoorlogen en koos in de Eerste Wereldoorlog voor de verkeerde partij, in 1918 moest hij aftreden en werd verdreven uit zijn land. De monarchie in Bulgarije werd in 1946 afgeschaft. In Portugal gebeurde dat al in 1913, koning Manuel II moest het land verlaten en zocht zijn heil in Engeland waar hij door koning George V hartelijk werd ontvangen. De keizer van Duitsland moest zijn land verlaten na de nederlaag van zijn legers in november 1918 en mocht van koningin Wilhelmina in Doorn gaan wonen en hout gaan hakken. Koning George van Griekenland was razend populair in zijn land zeker toen hij grote gebieden aan het grondgebied wist toe te voegen als gevolg van de Balkanoorlogen. Maar in het altijd onrustige land waren ook tegenstanders van de monarchie, een van hen pleegde in 1913 een aanslag op de vorst, hij overleed op 18 maart in Thessaloniki. Koning Albert van België zou in 1934 onder nooit opgehelderde omstandigheden van een rots in de Ardennen zijn gevallen, nog altijd voer voor complotdenkers. Koning Frederik VIII van Denemarken overleed ook onder opmerkelijke omstandigheden. Op de terugreis van Nice naar Kopenhagen verbleef hij incognito in een deftig hotel in Hamburg. Hij ging in de avond nog een wandeling maken en viel bij de haven in elkaar, waarschijnlijk een hartaanval. Omstanders brachten hem naar het ziekenhuis maar de onbekende man van 69 was niet meer te redden. Omdat hij geen papieren bin zich droeg werd zijn lichaam naar het mortuarium gebracht. Pas de volgende dag werd duidelijk om wie het ging en werd de koning alsnog met alle eer naar Kopenhagen vervoerd. De plek aan de haven waar de koning onwel was geworden was vlak bij een destijds beroemd bordeel, zodat de roddelpers destijds genoeg had om over te schrijven.

Een opmerkelijke afwezige op de foto van de negen monarchen was de keizer van Oostenrijk, de oude Franz-Jozef had zijn kroonprins Frans-Ferdinand gestuurd. Ook de tsaar van Rusland, een neef van koning George V, was afwezig, ook hij liet zich vertegenwoordigen door een familielid. De koningen van Zweden, van Italië en Roemenië ontbraken en natuurlijk onze koningin Wilhelmina. De relatie tussen d Oranjes en het Britse koningshuis was al decennia niet zo best, nadat in 1814 de verloving van kroonprins Willem II met de Britse prinses Charlotte onverwachts was verbroken. Wilhelmina zou ook niet zo gepast hebben tussen al dat militaire vertoon. In veel landen keek men toch nog vreemd aan tegen een vrouw op de troon. Haar prins-gemaal prins Hendrik werd gestuurd en hij mocht plaats nemen bij de afdeling ‘overige gasten’, waar ook een vertegenwoordiger van Ottomaanse rijk zat, vertegenwoordigers van veel kleine Duitse vorstendommen en landen als Servië en Montenegro. Ook is er president Roosevelt van de Verenigde Staten en zelfs de vorstenhuizen van Japan en Perzië hebben een vertegenwoordiger gestuurd.