De filmcollectie van Eye omvat een groot aantal Nederlandse films uit de jaren dertig, de tijd van de Cinetonestudio in Duivendrecht (‘Hollandsch Hollywood) en Filmstad Den Haag. Deze films zijn nu gratis te bekijken, thuis op de bank.
Gisteren, een wat sombere dag, zag ik ‘Morgen gaat het beter’ uit 1939, een film die ik niet kende. Lily Bouwmeester speelde een van haar glansrollen, de recensenten waren enthousiast vooral over het camerawerk van Otto Heller. Het was een idee van producent Rudolf Meyer, die de Duitse regisseur Friedrich Zelnik aantrok voor de regie, een van de vele Duitse filmmakers die Hitler-Duitsland in de jaren dertig waren ontvlucht en de Nederlandse film wat meer cachet gaven.
Het verhaaltje van de film is nogal onnozel en zit vol onwaarschijnlijkheden. Bouwmeester, toen al 38, speelt het jonge onervaren meisje Willy uit een gegoede familie dat nog eindexamen moet doen. Ze verliest zowel haar vader als haar moeder en moet dan een baantje zoeken. Een kennis van haar vader heeft gezegd dat er bij de omroep in Hilversum altijd wel mensen nodig zijn en zo wordt ze de secretaresse van een van de omroepbazen. We krijgen een mooi inkijkje in een de wereld van de radio, toen een nieuw aantrekkelijk medium vol beloftes.
We zijn getuige van een nogal klungelige hoorspelopname (met Kommer Kleyn, voor hoorspelliefhebbers een zeer bekende naam), we zien omroeper Guus Weizel aan het werk en ook de man van de ochtendgymnastiek. Willy wordt bijna toevallig een beroemde radioster, ze mag de dagelijkse dagsluiting verzorgen.
Ze woont in Hilversum op een etage in een huis met een lift en beneden haar woont een zeker Hans die ze, als ze in een droevige bui is. in de lift tegenkomt. Deze keurige meneer nodigt haar uit om bij hem een glas whisky te komen drinken en tot mijn verbazing gaat ze zomaar met die vreemde meneer mee. Volgens mij zou een keurig meisje zoiets helemaal niet in haar hoofd halen, maar Willy gaat zonder enig protest met hem mee.
In het modern ingericht appartement stelt Hans haar voor aan ‘mijn vriend’ Bob, ook al een keurige meneer met een bril, die een stotterprobleem heeft.
Nog een aantal keren zien we dit vriendenpaar in beeld, altijd samen, ze hebben ook een leuke zwarte terriër waar Willy meteen dol op is. Hoe hun onderling verhouding precies in elkaar zit wordt niet duidelijk, wonen ze samen in dat appartement? De radioster is duidelijk verliefd op Hans en breit voor hem een pullover.
Maar mocht de kijker al denken dat er iets moois bestaat tussen de twee heren, dan wordt in een paar beelden duidelijk gemaakt dat het anders zit (of toch niet?) Willy ontdekt via een telegram dat Hans een verloofde heeft in Parijs, zijn vader dreigt zijn toelage stop te zetten als hij niet onmiddellijk met haar trouwt. Enfin Willy houdt haar hoofd recht en werpt zich op een nieuwe liefde, de man die haar altijd op de achtergrond altijd heeft gesteund – eind goed al goed.
Hans werd gespeeld door de vroegere echtgenoot van Lily Bouwmeester Theo Frenkel jr. Ze waren al in 1933 gescheiden maar werkten nog veel samen. De stotterende vriend Bob werd gespeeld door Chris Baay.
https://www.eyefilm.nl/collectie/filmgeschiedenis/film/morgen-gaat-het-beter
Zie ook: Drek, een beeld van de Hollandse film in de jaren dertig https://wordpress.com/posts/wllmkalb.blog?s=Drek
Kalfjes 