Bacha bazi

Opeens hoor je er overal over: in Afghanistan houden belangrijke mannen er jonge jongens op na als hun seksslaven. Reisverslagen uit de 18e en 19e eeuw vermelden dit verschijnsel al dat voorkwam in heel Centraal-Azië. De bacha bazi – vaak niet veel ouder dan elf, twaalf jaar -worden geronseld om opgeleid te worden als zanger en danser. Ze krijgen een gedegen training en worden, uitgedost in vrouwenkleren, met rinkelende bellen om polsen en enkels, gedwongen te dansen voor groepen volwassen mannen die hen aanmoedigen, strelen en na afloop meenemen om seks met ze te hebben. De jongens worden echt eigendom van hun meester. Deze kan ze uitlenen aan de hoogste bieder. Weglopen wordt soms met de dood bestraft. Sommige van deze invloedrijke mannen zijn trots op hun jongens en vinden het de gewoonste zaak ter wereld om seks te met ze hebben. Een mooie bacha bazi verhoogt hun aanzien.


Een vreemde paradox. In het door en door islamitische      Afghanistan vinden mannen met aanzien het doodnormaal  om er seksslaafjes op na te houden.
Het deed me denken aan de praktijken op katholieke  internaten, waarover de de laatste jaren steeds meer  bekend is geworden. Priesters vergrepen zich regelmatig  aan jonge jongens die aan hen waren toevertrouwd.  Iedereen wist dat het gebeurde, maar er werd over  gezwegen.
In de Afghaanse cultuur worden vrouwen verstopt achter  hun boerka’s en ver gehouden van vrolijke  mannenavondjes met zang en dans. De priesters hebben vanwege het celibaat geen kans om een seksuele relatie met vrouwen aan te knopen. Het ziet er naar uit dat bronstige mannen dan maar dat nemen wat voor handen is: jonge, onschuldige kereltjes die zo afhankelijk zijn dat ze weinig protest zullen laten horen.
Ongetwijfeld zullen zowel de priesters en die baardige Afghaanse mannen ook echte homoseksuele gevoelens kennen. Voor de meerderheid maakt het echter niet veel uit of ze nou seks hebben met een vrouw of een man, ze willen gewoon seks en nemen dat wat er te krijgen is, liefst wel zo jong en aantrekkelijk mogelijk. Iedere man wil toch graag een jong blaadje?
Met het katholicisme of met de islam heeft dat allemaal niets te maken, wel met de cultuur die vrouwen uitbant en beschouwt als tweederangs.
De meeste katholieke internaten zijn inmiddels gesloten maar de bacha bazi feestjes zijn nog lang niet uitgebannen. Nog heel veel Afghaanse jongens zullen er hun hele verder leven onder lijden.

Zie de documentaire van Uitgesproken Vara. De Afghaanse journalist Najibullah Quraishi onderzocht – met gevaar voor eigen leven – deze oude traditie. http://beta.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1108997-de-dansjongens-van-afghanistan

Over Wllm Kalb

schrijver, lezer, docent - focus: taal, geschiedenis, fotografie, Duits(land), muziek en films uit de jaren '20 - '50
Dit bericht werd geplaatst in Feiten en meningen en getagged met , , . Maak dit favoriet permalink.

Plaats een reactie