Ze nemen ons ook alles af, de instanties. Nu is er weer een pater in het Vaticaan, Renzo Lavatori, die met grote overtuiging verklaart dat er wel degelijk engelen bestaan, maar dat ze geen vleugels hebben. “We kunnen geen engelen waarnemen, maar ze zijn er, zonder vleugels.  We voelen hun kracht, hun invloed, zoals we de zonneschijn niet kunnen zien maar wel kunnen voelen.” Nou zie ik het wel degelijk of de zon schijn of niet, maar enfin, hij bedoelt waarschijnlijk dat engelen zoiets zijn als elektrische stroom die je wel kunt meten en voelen, maar niet kunt zien.

De functie van pater Lavatori bij het Vaticaan is onduidelijk, misschien werkt hij, zoals zijn naam suggereert, bij de toiletten of in de wasinrichting, maar zijn uitspraken werden door media over de hele wereld overgenomen.

Als hij gelijk heeft, moeten we kunstwerken en grafmonumenten gaan aanpassen, ons vertrouwde wereldbeeld herzien. Weg zijn die geliefde plaatjes van engelen die bij je bedje zitten, weg is het beeld van de strenge aartsengel met het zwaard die Adam en Eva uit het paradijs verdreef. Daarvoor in de plaats een stopcontact.

Daar moet ik, zo vrees ik, het hele komende jaar van bijkomen