Het valt op als je in Venetië bent, in Wenen of in Barcelona: telkens als je een hoek omslaat kom je op een pleintje. In Nederland heb je dat niet. We zijn zuinig met de ruimte en wat heb je nou aan een plein?
Een plein biedt ruimte en beschutting. Het onderbreekt de monotonie van een gevelrij, de rechte straten. Een plein kan je verrassen en biedt de gelegenheid om eens even te gaan zitten, een spel te spelen, uitvoerig van gedachten te wisselen. Maar ja, dat zijn nou bij uitstek geen Hollandse eigenschappen.

Een van de mooiste pleintjes van Amsterdam ligt verscholen achter een poort. Het is de binnenplaats van he voormalige katholieke jongensweeshuis aan de Lauriergracht, midden in de Jordaan. Meestal is de poort gesloten maar steeds vaker gaat deze open, zoals vorig weekend ten het Opentuindag was in de Jordaan, maar er zijn ook concerten op het pleintje of voorleesavonden onder de platanen.

De katholieken mochten in de Republiek er wel zijn, maar vooral niet te zichtbaar, vandaar dit verstopte weeshuis. Deze binnenplaats heeft de ideale maatvoering, niet te groot, niet te klein. De bebouwing vormt in al zijn regelmatig een prachtig decor, de oude platanen doen de rest. Dit plein biedt rust en ruimte, tijd voor bezinning. Er is nu een crèche, een theatergezelschap, de jongensslaapzalen zijn verbouwd tot sobere appartementen. De Platanen vormt van de vele juweeltjes van de stad die – gelukkig maar – niet in iedere toeristengids te vinden zijn.

Lauriergracht 101.

Zie ook: Groene Jordaan ‘Geveltuintjes’  http://wp.me/p1MauM-1NT 
wijkinfo:  http://www.jordaangoudenreael.nl/cms/component/option,com_frontpage/Itemid,1/