met Ramses Shaffy in De koning en de schoenlapper

Voor het eerst zag ik haar lang geleden in De koning en de schoenlapper, een vrolijke musical met Mary Dresselhuys en Ramses Shaffy. Toen al had ze die pretoogjes en die krachtige stem. Daarna in een Brechtprogramma, waarin ze liet horen dat ze meer is dan een zangeres, ze is een vertolkster van teksten. In televisieshows, samen met Jacco van Renesse, in NCRV-musicals, speciaal gemaakt voor de tv, kom daar nog maar eens om. Heel vaak daarna heb ik haar bewonderd in het theater, als actrice, als zangeres. Voor haar soloprogramma’s wist ze de beste tekstschrijvers te strikken, zoals Simon Carmiggelt, Ischa Meijer en Jan Boerstoel. Prachtig nummers heeft dat opgeleverd, gelukkig nog steeds te beluisteren via plaat of CD. Altijd was er weer Jenny Arean.  Ergens op dvd heb ik nog die wonderlijke ode aan Amsterdam Meisjes in de grote stad, samen met Adele Bloemendaal zwerft ze rond in het nachtelijke Amsterdam en ze zingen er uitbundig bij.

En nu is ze 70. Daarover zei ze gisteren tegen Cornald Maas in het televisieprogramma Opium: “Zeventig? Dat vind ik echt erg hoor. Waarom? Omdat je dan gauw dood gaat. Omdat de tijd opraakt. Dat vind ik erg. Mensen zeggen vaak: ‘heerlijk om oud te zijn. Lekker de tijd nemen het rustig aan doen, fantastisch! Ik ben zo veel wijzer …’ dan denk ik: Je liegt dat je barst, kom op zeg! Ja, als je gauw dood wilt mag je blij zijn als je tachtig bent. Maar het is toch zonde? ’t Gaat allemaal van je tijd af…”

Jenny Arean begint nu aan de musical Annie, die vreselijk musical met ‘tomórrow, tomórrow’ ze speelt de de akelige directrice van het weeshuis, “een takkewijf, altijd beneveld”, aldus Jenny. En vanaf januari is ze weer te zien in ’t Schaep, dit keer ‘in Mokum’. (zie ook Mijn eerste recensie, Ramses II http://wp.me/p1MauM-if)

Een van haar mooiste en droevigste liedjes: La cimetière
tekst: Georges Groot, muziek Martin van Dijk – https://youtu.be/PIEL9iT-5Js