In het programma Met het oog op morgen van zondagavond, gepresenteerd door de altijd aanwezige Mieke van der Weij, kwamen in korte tijd twee onderwerpen voorbij waarvan ik dacht: wat hebben mensen toch gevoelige lange tenen.

Eerst ging het in het nieuwsoverzicht over de verkoop van ‘nazi-parafernalia’ op Marktplaats. Over stoere mannen die daar een pet kopen met een hakenkruis, een eremedaille met het SS symbool en dat soort zaken. Die zie je in tal van films, in heel Europa zijn ze te koop op vlooienmarkten en in obscure winkeltjes. Niet fraai, maar gevaarlijk? Arthur de Graaf zet zich al vijf jaar om te strijden tegen de verkoop van deze zaken via marktplaats.nl want, zo meent hij, dergelijke voorwerpen kunnen kwetsbaar zijn voor Joden. Hij gaat een strafzaak aanspannen omdat deze voorwerpen volgens hem vallen onder het discriminatie-artikel uit het Wetboek van Strafrecht.
Voorwerpen die discrimineren? Het lijkt mij dat er belangrijkere zaken zijn om je druk over te maken.

rechts het gewraakte portret van Joop Rubens

In het krantenoverzicht kwam als laatste De Telegraaf voorbij, daarin een relletje rond Mart Smeets. Deze altijd wat knorrige sportcommentator was zaterdagavond te gast in het programma ‘Sterren op het doek’ van omroep Max: drie schilders maakten een portret van Smeets en Hanneke Groenteman probeerde hem te interviewen, maar dat gesprek verliep al heel stroef. Uiteindelijk kreeg Smeets de drie schilderijen te zien, en dat viel niet mee. Op twee ervan stond hij afgebeeld als een grote gevaarlijke man. Smeets was er niet blij mee en liet dat duidelijk merken. Zelfs het meest gematigde schilderij, dat hij uiteindelijk koos, kreeg een sneer: ‘ik zie er uit als een randdebiel’.
Het relletje ging over het grote doek van schilder Joop Rubens uit Amstelveen. Meer een uitvergrote tekening dan een schilderij, waarop de onderkinnen van Smeets duidelijk te zien zijn. Commentaar van Smeets: ‘Ik voel me hier heel onplezierig bij. De confrontatie met mezelf valt niet mee. Dit is een bestraffende Amstelveense, Joodse manier van kijken.’

De Joodse schilder viel over dat woord ‘Joodse’. Dat was toch niet relevant dat hij Joods is? Nee inderdaad. Zou Smeets een dergelijke uitspraak ook gedaan hebben als hij katholiek, Marokkaans of Vlaams was geweest? En was het dan ook een belediging?

Soms moet je je niet te druk maken over wat mensen zeggen. Dat geeft lang niet altijd weer wat mensen bedoelen. Zulke woorden gaan een eigen leven leiden en dan ben je nog veel verder van huis. Misschien bestaat er wel een Joodse manier van kijken. Mooi toch?

zie ook: En altijd weer: Mieke van de Weij http://wp.me/p1MauM-tS